فرزندم احساس طردشدگی داره چطور باهاش همدلی کنم

احساس طردشدگی در کودکان می‌تواند بسیار دردناک و مخرب باشد و تاثیرات عمیقی بر عزت نفس و روابط آن‌ها بگذارد. همدلی با فرزندتان در این شرایط، کلید اصلی برای کمک به او در غلبه بر این احساسات است. در اینجا چند راهکار روانشناسی برای همدلی با فرزندتان ارائه می‌دهم:

1. گوش دادن فعال و بدون قضاوت:

* به حرف‌هایش با دقت گوش دهید: تمام توجه خود را به فرزندتان معطوف کنید و اجازه دهید بدون اینکه حرفش را قطع کنید، احساسات و تجربه‌هایش را بیان کند.
* از زبان بدن همدلانه استفاده کنید: تماس چشمی برقرار کنید، سرتان را به نشانه تایید تکان دهید و از حالات چهره‌ای استفاده کنید که نشان دهد شما در حال گوش دادن و درک کردن او هستید.
* از قضاوت و نصیحت کردن خودداری کنید: در این مرحله، هدف شما درک احساسات فرزندتان است، نه ارائه راه حل یا قضاوت درباره درستی یا نادرستی احساساتش. جملاتی مانند "نباید اینطوری حس کنی" یا "این که ناراحتی نداره" کمکی نمی‌کنند و باعث می‌شوند فرزندتان احساس کند که درک نمی‌شود.

2. اعتباربخشی به احساسات:

* احساساتش را بپذیرید و تایید کنید: به فرزندتان بگویید که درک می‌کنید که چرا احساس طردشدگی می‌کند و این احساسات طبیعی هستند. جملاتی مانند "می‌فهمم که خیلی ناراحتی" یا "حق داری این حس رو داشته باشی" می‌توانند به او کمک کنند تا احساس کند که دیده و شنیده می‌شود.
* از برچسب زدن به احساسات خودداری کنید: به جای اینکه بگویید "تو داری حسودی می‌کنی" یا "تو فقط داری جلب توجه می‌کنی"، سعی کنید احساسات او را به طور کلی تایید کنید. مثلاً بگویید "به نظر می‌رسه که خیلی ناراحتی از اینکه دعوت نشدی."

3. پرسیدن سوالات باز:

* سوالاتی بپرسید که او را تشویق به صحبت کردن بیشتر کند: به جای سوالات بله/خیر، سوالاتی بپرسید که او را ترغیب کند تا جزئیات بیشتری را در مورد تجربه‌اش به اشتراک بگذارد. مثلاً بپرسید "چه چیزی باعث شد این احساس رو داشته باشی؟" یا "وقتی این اتفاق افتاد، چه فکری کردی؟"
* به دنبال درک دیدگاه او باشید: سعی کنید دنیا را از دیدگاه فرزندتان ببینید و درک کنید که چرا این اتفاق برای او اینقدر مهم است.

4. به اشتراک گذاشتن تجربیات شخصی (در صورت لزوم):

* اگر تجربه مشابهی داشته‌اید، آن را به اشتراک بگذارید: این کار می‌تواند به فرزندتان کمک کند تا احساس کند که تنها نیست و شما او را درک می‌کنید. اما مراقب باشید که داستان شما محور اصلی نشود و همچنان تمرکز بر احساسات فرزندتان باشد.
* روی احساسات خود تمرکز کنید، نه جزئیات داستان: به جای اینکه جزئیات دقیقی از تجربه خودتان را تعریف کنید، بیشتر روی احساساتی که در آن زمان داشتید تمرکز کنید. مثلاً بگویید "منم یه بار یه همچین حسی رو تجربه کردم و خیلی ناراحت شدم."

5. کمک به فرزندتان در شناسایی و بیان احساساتش:

* از کلمات مناسب برای توصیف احساسات استفاده کنید: اگر فرزندتان در بیان احساساتش مشکل دارد،
در لیست زیر می توانید بهترین مشاورین و روانشناس ها را در سایت هزار مشاور مشاهده کنید. سایت هزار مشاور به نشانی https://www.HezarMoshaver.ir یک سایت معرفی و ثبت آگهی روانشناس ها، مشاورین و کلینیک های مشاوره و روانشناسی می باشد. همچنین در این سایت می توانید لیست کاملی از پرسش و پاسخ های روانشناسی را مشاهده کنید.